Om nou te zeggen dat het bijna als vanzelf ging, is een tikje overdreven.
Een vergelijking met een zware bevalling is een stuk dichter bij de waarheid.
Als je midden in het koor staat en je doet je best zowel dirigent als orkest te volgen, heb je het niet zo in de gaten.
Maar als Edgar dan na bewonderenswaardig weinig tijd de video’s in ons midden werpt, blijkt met een diepe zucht van opluchting en tevredenheid dat achter die zware bevalling een prachtig kind schuil ging. Onze 75e verjaardag is inderdaad groots en meeslepend gevierd. Met dank aan een inval-dirigent als Stephan Pas, die ook maar even in het diepe werd gegooid. Tenslotte was het niet alleen een flashmob in Hilversum, en niet alleen een heerlijk feestje in Bussum, maar ook een staaltje totaaltheater dat in onze geschiedenis zijn weerga niet kent. Bijna een jaar lang heeft Hans van Breugel er (als regisseur) voor gestreden om het jubileumconcert op deze manier te laten plaatsvinden. Het zijn met name ook zijn standvastigheid en doorzettingsvermogen geweest die hebben geleid tot deze bijzondere uitvoering.
We hebben laten zien dat we zoveel in huis hebben, dat wij als koor meer dan overeind blijven in een decor van prachtige dans en soms aangrijpende beelden als symbool van de jaren waarin Pro Musica is opgegroeid.
|